व्यथित माझ्या भावना,
तुझ्यासमोर कथित झाल्या.
ऐकायला तू होतास म्हणूनच,
त्या साऱ्या श्रुत झाल्या.
चिरंतर होत्या वेदना माझ्या,
नि चिरंतर होते दुखं सारे.
तू आलास जीवनात म्हणूनच,
वेदनाही अमृत झाल्या.
मी भोळी होते गुंतलेली,
नि गुरफटलेली स्वतःतच.
झिडकारल्या अस्तित्वाच्याही कळ्या,
तुझ्यामुळेच स्वीकृत झाल्या.
आकृत पावली स्वप्ने सारी,
सुखावली लोचने हि.
कोमजलेपण दूर सारून,
पाकळ्या फुलण्या प्रेरित झाल्या.
एकली होती सावली मी,
तुझी प्रिया साथ झाली.
तू दिलास हातात हात नि,
संचिताच्या घागरी ओतपोत झाल्या.
माझ्या खुळीच्या कल्पनांना,
कधीच परवानगी ना मिळाली.
तुझं मांगल्याच लेणं लेऊन,
त्या साऱ्या अधिकृत झाल्या.
आज तूझा विश्वास आहे,
तूच माझा श्वास आहे.
शोकांतिका सरून साऱ्या,
घड्या जीवनाच्या कृतकृत्य झाल्या.
भीती नाही कसली मला,
फिरायला चारचौघात.
तुझी साथ आहे मला,
ह्या गोष्टी सर्वश्रुत झाल्या.
......अमोल
